Conflict om van te leren

Zou de wereld mooier zijn zonder conflicten?
In ons ideaalbeeld kunnen we daar best een voorstelling van maken.
Grote conflicten zoals Terreur of een handelsoorlog of kleinere conflicten als een ruzie over de afwas of onenigheid op het werk. We kunnen ze missen als kiespijn. Een conflict wordt dan ook meestal ervaren als iets naars, iets waar je ver weg van wilt blijven en niet mee geconfronteerd wilt worden.
Er zijn echter manieren om hier anders mee om te gaan.

Conflicten zijn namelijk noodzakelijk in ons bestaan. Zonder conflicten zou de wereld ophouden zich te ontwikkelen. Een kind leert door vallen en opstaan. Door af en toe zijn grenzen op te zoeken en soms te overschrijden leert een kind binnen welke grenzen het zich kan bewegen. Op deze manier leert een kind van jongs af aan zich te ontwikkelen en te handhaven in de maatschappij.
Kortom … conflicten zijn leerzaam en nodig. Helaas wordt een conflict in de grotemensenwereld vaak anders gezien. Conflicten lijden daar tot ruzie, angst en geweld.
Ergens in de wasdom is een volwassene vergeten wat het doel ook alweer was van een kwestie, ruzie of conflict. Het doel verandert namelijk niet naarmate men ouder wordt. Het blijft nog steeds een nieuwe mogelijkheid om te leren en te verbeteren.

Mediation is een relatief nieuw hulpmiddel wat mensen begeleidt in conflictsituaties. Een hulpmiddel om een ongewenste situatie om te buigen naar een gewenste of op z’n minst een verbeterde situatie.
Mediation kent vele voordelen ten opzichte van gevestigde conflictbegeleiding zoals bijvoorbeeld een conflict met hulp van advocaten laten beslechten door een rechter.
Mediation is snel, veel minder kostbaar, gericht op win-win en bovendien houd je zelf de regie.
Toch rust op mediation ofwel onafhankelijke conflictbegeleiding nog steeds een soort taboe. Zodra het woord mediation valt ontstaat er een ongemakkelijke sfeer alsof op dat moment pas doordringt dat er een kwestie speelt. Wellicht vanuit een bepaalde gène wordt gezegd dat er helemaal geen sprake is van een conflict. Begeleiding door een neutrale deskundige in dit proces lijkt mensen het idee te geven dat ze zelf falen.

Het is mijn stellige indruk dat het hebben van een conflict nog immer als lastig en belemmerend wordt ervaren en dat terwijl een conflict in de basis toch iets goeds kan voortbrengen en mogelijkheden biedt om te leren en te groeien.
In de ontwikkeling van de mediation trek ik wel eens de parallel met de huisarts. 200 Jaar geleden werd ziekte of fysiek lijden nog gezien als persoonlijk falen. Schaamte en ontwijken van een deskundig arts zorgde voor veel onnodig leed. Inmiddels ervaren we een gang naar de huisarts als iets volstrekt normaals. Bij een griepje of een zere duim weten we snel de weg naar de instantie te vinden die de situatie verbetert. Ik spreek dan ook de hoop uit dat conflicten ons snel leren 200 jaar te overbruggen.
Frank Welch